Leczenie

Leczenie. Na pierwsze miejsce wysuwa się leczenie przyczynowe. Zasadzie tej czyni się zadość przez leczenie tych chorób, które są źródłem zmian w przełyku, przez usuwanie uwięzłego w przełyku ciała obcego, uspokajanie nadmiernie pobudliwego układu nerwowego leczeniem wypoczynkowym, klimatycznym, zabiegami wodoleczniczymi, przetworami bromu, kozłka, kwasu fenylo-etylo-barbiturowego (t. l, str. 202, 203), przez wzmacnianie chorego w razie upadku jego odżywienia racjonalnym żywieniem, przetworami fosforu i arsenu (t. l, str. 619), przez obniżanie nadmiernego napięcia nerwu błędnego przetworami atropiny (t. l, str. 204) lub przez podnoszenie napięcia nerwu współczulnego przetworami adrenaliny. W czynnościowych chorobach przełyku, powstałych na tle urazu psychicznego, nieraz dobry skutek wywiera, leczenie poddawaniem. Obok leczenia przyczynowego stosuje się w chorobach przełyku leczenie dietetyczne. W ostrym zapaleniu leczenie to polega początkowo na głodo waniu, połączonym z podskórnymi wlewaniami roztworu fizjologicznego soli oraz roztworu cukru gronowego albo też z lewatywami kroplowymi o takim samym składzie. [przypisy: oesophagitis, venalex ulotka, nfz łódź sanatoria lista oczekujących ]