Nieraz chorzy prosza przede wszystkim o usuniecie tej wlasnie przypadlosci

Nieraz chorzy proszą przede wszystkim o usunięcie tej właśnie przypadłości. Oczywiście da to się osiągnąć tylko przez zastosowanie leczenia przyczynowego, połączonego z dokładnym pielęgnowaniem jamy ustnej, przy czym należy zwracać dużą uwagę nie tylko na stan uzębienia, ale także na język i migdałki. Wymioty (emesis s. vomitus) zdarzają się w chorobach przełyka przebiegających z zaleganiem w nim pokarmów. Znamienną cechą tej dolegliwości stanowi to, że wymiotów nie poprzedzają nudności oraz to, że wymiociny nie zawierają kwasu solnego ani pepsyny. II. OBJAWY PRZEDMIOTOWE Objawy przedmiotowe uzyskuje się w chorobach przełyku za pomocą podstawowych metod badania fizycznego oraz za pomocą przyrządów, mianowicie badaniem radiologicznym, zgłębnikowaniem i wziernikowaniem przełyku. 1. Badanie przełyku podstawowymi metodami fizycznymi. Oglądaniu i obmacywaniu dostępna jest tylko szyjna część przełyku. Tymi metodami wykrywa się guzy ora z uchyłki górnej części przełyku w postaci wypukleń workowatych; usadowionych przeważnie na lewo od tchawicy. Uchyłki cechuje to, że uciskając palcami można odprowadzić ich zawartość z powrotem do przełyku i w ten sposób na pewien czas opróżnić uchyłek. Obmacywaniem można stwierdzić także odmę podskórną (emphysema subcutaneum), powstającą w przypadkach pęknięcia przełyku i dostania się zeń powietrza do tkanki podskórnej. Rozpoznaje się odmę podskórną na podstawie trzeszczeń podczas obmacywania skóry. Z wprowadzeniem do kliniki metody radiologicznej badanie przełyku osłuchiwaniem zarzucono jako metodę mniej pewną i trudniejszą w tłumaczeniu osłuchowych zjawisk przełykowych. [patrz też: mucyny, argentussin, p lcr podwyższone co oznacza ]