-
Kręcz szyjny objawy i leczenie
Torticollis, znany również jako krzywy kark, to stan, w którym mięśnie szyi stają się napięte i powodują przechylenie lub skręcenie głowy na jedną stronę. Może to być spowodowane różnymi czynnikami, w tym skurczem mięśni, stanem zapalnym lub uszkodzeniem nerwów. Torticollis może wystąpić w każdym wieku, ale częściej występuje u niemowląt i osób starszych. Istnieją dwa główne rodzaje kręczu szyi: wrodzony i nabyty. Wrodzony kręcz szyi jest obecny przy urodzeniu i jest spowodowany nieprawidłowym ułożeniem płodu w łonie matki. Nabyty kręcz szyi rozwija się po urodzeniu i może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak napięcie mięśni, zapalenie stawów lub uraz szyi. Objawy kręczu szyi mogą się różnić, ale mogą obejmować ból…
-
Stopa końsko-szpotawa – leczenie
Stopa końsko-szpotawa, znana również jako stopa końsko-szpotawa, jest wrodzoną deformacją, która dotyka stopy i kostki noworodków. Jest to częsty stan, występujący u około jednego na 1000 urodzeń. Stopa końsko-szpotawa charakteryzuje się palcami skierowanymi w dół i do wewnątrz, podczas gdy pięta skierowana jest w górę i na zewnątrz. Dokładna przyczyna stopy końsko-szpotawej nie jest znana, ale uważa się, że jest to połączenie czynników genetycznych i środowiskowych. Nie jest to spowodowane niczym, co matka zrobiła lub czego nie zrobiła w czasie ciąży. Leczenie stopy końsko-szpotawej zwykle rozpoczyna się w ciągu pierwszych kilku dni życia. Celem leczenia jest korekcja deformacji i poprawa sprawności ruchowej. Może to obejmować połączenie rozciągania i odlewania, a…
-
Lp (a) Lipoproteina, choroba naczyniowa i śmiertelność u osób w podeszłym wieku
W porównaniu z tym, co wiadomo na temat czynników predykcyjnych zdarzeń naczyniowych u osób w średnim wieku, mniej wiadomo o tych zdarzeniach u osób starszych. Lp (a) lipoproteina, która odgrywa ważną rolę w powstawaniu miażdżycy tętnic, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób naczyniowych. Zbadaliśmy tę relację wśród starszych dorosłych Amerykanów. Metody W badaniu prospektywnym obejmującym 5888 osób starszych w wieku społecznym (w wieku 65 lat lub starszych) w Stanach Zjednoczonych, 2375 kobiet i 1597 mężczyzn bez choroby naczyniowej dostarczyło próbki surowicy w linii podstawowej do analizy poziomów Lp (a) lipoproteiny. Te 3972 badanych obserwowano przez medianę 7,4 roku w celu oceny rozwoju udaru i śledzenia zgonów z przyczyn naczyniowych i…
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) charakteryzuje się przewlekłymi komponentami bronchitycznymi i rozedmowymi. W jednym modelu biofizycznym zakłada się, że stężenie mucyny na powierzchni dróg oddechowych jest kluczową zmienną, która kontroluje transport śluzu u osób zdrowych w porównaniu z zaprzestaniem transportu u osób z mukoopornymi chorobami płuc. Zgodnie z tym modelem postuluje się, że wysokie stężenie mucyny powoduje plwocinę i progresję choroby, które są charakterystyczne dla przewlekłego zapalenia oskrzeli. Metody Scharakteryzowaliśmy stan POChP u 917 uczestników z pomiarów subpopulacji i wyników pośrednich w badaniu POChP (SPIROMIKA), stosując kwestionariusze podawane uczestnikom, tomografię klatki piersiowej, spirometrię i badanie indukowanej plwociny. Całkowite stężenia mucyny w plwocinie zmierzono za pomocą chromatografii wykluczania i refraktometrii.
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli cd
I słupki reprezentują górną sąsiednią wartość (75. percentyl plus 1,5 razy odległość międzykwartylowa) i niższą sąsiednią wartość (25 percentyla minus 1,5 razy odległość międzykwartylowa) i wartości odbiegające od punktów. Wykresy słupkowe danych w panelach od B do D są podane w Dodatku uzupełniającym, dostępnym wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie. Wszystkie wartości P skorygowano pod kątem wielokrotnych porównań za pomocą metody Tukey-Kramera. Śluz tworzący barierę ochronną na powierzchni dróg oddechowych składa się z wody (około 98%), jonów, globularnych białek i polimerycznych makrocząsteczek mucyny.1,7.
-
Krążenie substancyi w przyrodzie
U zwierząt jest więc Charakterystyczną dla przemiany materyi znaczna przewaga procesów rozpadowych nad procesami syntetycznym. Te różnice zacierają się jednak zupełnie, jeśli porównywamy nie najwyższe grupy roślin i zwierząt między sobą, lecz niższe istoty, n. p. grzyby i pierwotniaki. Zaciera się też zasadnicza różnica między rośliną a zwierzęciem, z chwilą, kiedy badamy tylko losy już utworzonej w nich substancyi żywej; widzimy bowiem, że u obu grup żywe ich ciało jest podkładem, z którego uwalnia się wiele energii, zazwyczaj wskutek utlenienia się jego składników, zawsze zaś w związku z jego rozpadem.
-
Rozróżnienie zwierząt od roślin
Jeśli przypatrzeć się z bliska objawom życia jakiegokolwiek organizmu to widzieć można, że ten organizm ciągle się zmienia; nie można stwierdzić ani chwili absolutnego spokoju, przeciwnie, ciągle energia się z organizmu wydala, lub też do niego dostaje w postaci zapasów lub pożywienia. Cale życie jest więc ciągłą przemianą materyi i energii, to jest: jest ciągłem pobieraniem materyalu z otoczenia, jego przeróbką tak poprowadzoną, by się z niego wytworzyło własne ciało żywej istoty; potem zaś to młodo utworzone ciało rozpada się, produkując przytem energię oraz resztki pozostałe po rozpadzie. Każda więc żywa istota musi pobierać materyał do życia z otoczenia; stąd łatwo zrozumieć, Że Życie wszystkich istot jest zależne od obecnośei…
-
Sole nieorganiczne
Sole nieorganiczne wśród komórki, są to przede wszystkiem chlorki, węglany i fosforany Na, K, Ca i Mg; rzadziej trafiają się siarczany. Są to przeważnie sole zasadowe lub obojętne; ich obecności nadaje też żywej komórce reakcję alkaliczną. W komórkaeh roślinnych pospolite są sole K, natomiast u zwierząt sole Na. Rośliny czerpią te sole z ziemi, gdzie ich zapas znajduje się w postaci rozkruszonych skał; z ciała roślin biorą je potem zwierzęta. Każde zwierzę potrzebuje, od pierwszych okresów rozwoju do końca życia pewnej ilości określonych soli; bez nich żyć nie może i ginie tak, jakby zginęło bez wszelkiego pokarmu.
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli ad 11
Całkowite stężenia mucyny w plwocinie były związane z rozpoznaniem przewlekłego zapalenia oskrzeli w oparciu o każdy z dwóch rodzajów kwestionariuszy samoopisowych: kwestionariusz odzwierciedlający klasyczną definicję przewlekłego zapalenia oskrzeli i SGRQ. Krzywe ROC dla całkowitego stężenia mucyny u uczestników SPIROMICS z opartą na kwestionariuszu diagnozą przewlekłego zapalenia oskrzeli względem uczestników kontrolnych dały sprawiedliwy wynik (AUC, 0,72). Podobna analiza przeprowadzona w niezależnej kohorcie z jednym miejscem zapewniała dobry wynik (AUC, 0,82). Przystosowanie wyników ROC przemawia za użytecznością tego środka, ale niższe wartości AUC dla uczestników SPIROMICS sugerują, że zmienność pomiędzy miejscami może być znaczna. Przyszłe badania mające na celu zbadanie stężenia mucyny w drogach oddechowych jako biomarkera diagnostycznego i prognostycznego dla przewlekłego…
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli ad 5
Porównanie parami między poszczególnymi grupami zostało skorygowane za pomocą metody Tukeya-Kramera. Nie wprowadzono żadnych korekt w przypadku wielu testów. Wszystkie testy były dwustronne, a wartość P równą 0,05 lub mniej uważano za wskazującą na istotność statystyczną. Dane są przedstawiane jako wykresy pudełkowe, z wykresami słupkowymi przedstawionymi w Dodatku Uzupełniającym. Analiza przydatności mucyny plwociny do diagnostyki przewlekłego zapalenia oskrzeli wykorzystała techniki krzywej charakterystyki odbiorczej (ROC).