-
CHOROBY PRZELYKU
CHOROBY PRZEŁYKU. A. WIADOMOŚCI Z ANATOMII I FIZJOLOGII Wiadomości topograficzne. Przełyk składa się z 3 części: szyjnej (pars cervieolis), piersiowej (pars thoracalis) i brzusznej (pars abdominalis) . Część szyjna przełyku zaczyna się w odległości mniej więcej 15 cm od górnych siekaczy na poziomie dolnej krawędzi chrząstki pierścionowatej, więc na wysokości środkowej części trzonu kręgu karkowego.
-
CZYNNIKI PRZYCZYNOWE
CZYNNIKI PRZYCZYNOWE . Najczęstszymi zmianami chorobowymi w przełyku są nowotwory, mianowicie rak pierwotny. Inne nowotwory łagodne i złośliwe zdarzają się w przełyku bardzo rzadko. Częstym czynnikiem wywołującym choroby przełyku są także urazy w postaci podrażnień przełyku mechanicznego, chemicznego oraz cieplnego. Mianowicie choroby przełyku mogą powstawać na tle błędów dietetycznych, nadużywania napojów alkoholowych i tytoniu, spożywania pokarmów i picia napojów bardco gorących lub zbyt zimnych, połknięcia ciała obcego, zwłaszcza ostrego, płynów żrących (ługu, mocnego kwasu itd.
-
Sciana przelyku sklada sie z trzech warstw: zewnetrznej laczno- tkankowej, srodkowej miesnej i wewnetrznej, która stanowi blona sluzowa
Ściana przełyku składa się z trzech warstw: zewnętrznej łączno- tkankowej, środkowej mięsnej i wewnętrznej, którą stanowi błona śluzowa. Tkanka łączna warstwy zewnętrznej jest luźna, wskutek czego przełyk łatwo odsuwa się i unika ucisku w przypadkach guzów śródpiersia i tętniaków tętnicy głównej. Warstwę mięsną tworzą mięśnie o przebiegu podłużnym z zewnątrz i poprzecznym od wewnątrz. W górnej części przełyku są to mięsne prążkowane, a w dolnej gładkie; we wpuście prócz mięśni podłużnych i poprzecznych przebiegają także mięśnie skośne. Przednia i tylna ściana górnego odcinka przełyku mają prawie wyłącznie mięśnie poprzeczne, wskutek czego przełyk jest tutaj podatniejszy.
-
Czestym czynnikiem przyczynowym sa samozatrucia
Częstym czynnikiem przyczynowym są samozatrucia. w przebiegu zaburzeń przemiany materii lub chorób innych narządów (skaza dnawa, cukrzyca, przewlekłe zapalenie kłębków nerkowych i inne), Przewlekłe zatrucia, np. ołowiem, alkoholem itd. i bierne przekrwienie w chorobach narządu krążenia oraz oddechowego. Sprawy chorobowe mogą szerzyć się na przełyk z narządów s ąsiednich (z gardła, kręgów, opłucnej, tętnicy głównej i inne) albo powstawać w nim na drodze odruchowej.
-
Zwiększona przeżywalność z hamowaniem MEK w czerniaku zmutowanym BRAF AD 2
Aktywowany BRAF fosforyluje i aktywuje białka MEK (MEK1 i MEK2), które następnie aktywują dalsze kinazy MAP. Wiadomo, że szlak kinazy MAP reguluje proliferację i przeżywalność komórek nowotworowych w wielu rakach.9 W przedklinicznych modelach ludzkiego czerniaka, selektywne inhibitory BRAF i MEK hamowały wzrost i indukowały śmierć komórki w nowotworach z mutacjami BRAF.10, 11. Inhibitory BRAF powiązano z lepszym odsetkiem przeżycia wolnego od progresji i całkowitego przeżycia u pacjentów z czerniakiem z mutacją BRAF.6 Trametinib (GSK1120212, GlaxoSmithKline Pharmaceuticals) jest doustnie dostępnym, drobnocząsteczkowym, selektywnym inhibitorem MEK1 i MEK2.12. W dawkach, które wydawały się nietoksyczne, trametynib hamował wzrost ludzkich nowotworów czerniaka za pomocą mutacji BRAF V600E, które przeszczepiono myszom.
-
Randomizowana próba słodzonych cukrem napojów i młodzieńcza masa ciała AD 4
Ostateczne obliczenia zostały zakończone NDSR, wersja 2011. Zmienne stosowane do oceny jakości żywienia obejmowały zgłaszane codzienne porcje słodzonych cukrem, sztucznie słodzonych i niesłodzonych napojów; porcje 100% soków owocowych; całkowite spożycie energii i cukru; i spożycie energii ze słodzonych cukrem napojów i 100% soków owocowych. Ankieter poprosił również każdego z uczestników o przypomnienie aktywności wykonanej najczęściej podczas każdego 15-minutowego bloku w ciągu poprzedniego dnia.16,17 Obliczaliśmy dzienny czynnik aktywności fizycznej, stosując poziomy metabolicznego metabolizmu (MET) dla każdego zgłoszonego działania, 18 i godziny oglądania telewizji. Zdarzenia niepożądane Zdarzenie niepożądane zdefiniowano jako objaw lub problem dotyczący bezpieczeństwa wymagający pomocy medycznej, zgłoszonej przez nastolatka lub rodzica podczas udziału w badaniu.
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) charakteryzuje się przewlekłymi komponentami bronchitycznymi i rozedmowymi. W jednym modelu biofizycznym zakłada się, że stężenie mucyny na powierzchni dróg oddechowych jest kluczową zmienną, która kontroluje transport śluzu u osób zdrowych w porównaniu z zaprzestaniem transportu u osób z mukoopornymi chorobami płuc. Zgodnie z tym modelem postuluje się, że wysokie stężenie mucyny powoduje plwocinę i progresję choroby, które są charakterystyczne dla przewlekłego zapalenia oskrzeli. Metody Scharakteryzowaliśmy stan POChP u 917 uczestników z pomiarów subpopulacji i wyników pośrednich w badaniu POChP (SPIROMIKA), stosując kwestionariusze podawane uczestnikom, tomografię klatki piersiowej, spirometrię i badanie indukowanej plwociny. Całkowite stężenia mucyny w plwocinie zmierzono za pomocą chromatografii wykluczania i refraktometrii.
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli ad 11
Całkowite stężenia mucyny w plwocinie były związane z rozpoznaniem przewlekłego zapalenia oskrzeli w oparciu o każdy z dwóch rodzajów kwestionariuszy samoopisowych: kwestionariusz odzwierciedlający klasyczną definicję przewlekłego zapalenia oskrzeli i SGRQ. Krzywe ROC dla całkowitego stężenia mucyny u uczestników SPIROMICS z opartą na kwestionariuszu diagnozą przewlekłego zapalenia oskrzeli względem uczestników kontrolnych dały sprawiedliwy wynik (AUC, 0,72). Podobna analiza przeprowadzona w niezależnej kohorcie z jednym miejscem zapewniała dobry wynik (AUC, 0,82). Przystosowanie wyników ROC przemawia za użytecznością tego środka, ale niższe wartości AUC dla uczestników SPIROMICS sugerują, że zmienność pomiędzy miejscami może być znaczna. Przyszłe badania mające na celu zbadanie stężenia mucyny w drogach oddechowych jako biomarkera diagnostycznego i prognostycznego dla przewlekłego…
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli ad 5
Porównanie parami między poszczególnymi grupami zostało skorygowane za pomocą metody Tukeya-Kramera. Nie wprowadzono żadnych korekt w przypadku wielu testów. Wszystkie testy były dwustronne, a wartość P równą 0,05 lub mniej uważano za wskazującą na istotność statystyczną. Dane są przedstawiane jako wykresy pudełkowe, z wykresami słupkowymi przedstawionymi w Dodatku Uzupełniającym. Analiza przydatności mucyny plwociny do diagnostyki przewlekłego zapalenia oskrzeli wykorzystała techniki krzywej charakterystyki odbiorczej (ROC).
-
Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli cd
I słupki reprezentują górną sąsiednią wartość (75. percentyl plus 1,5 razy odległość międzykwartylowa) i niższą sąsiednią wartość (25 percentyla minus 1,5 razy odległość międzykwartylowa) i wartości odbiegające od punktów. Wykresy słupkowe danych w panelach od B do D są podane w Dodatku uzupełniającym, dostępnym wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie. Wszystkie wartości P skorygowano pod kątem wielokrotnych porównań za pomocą metody Tukey-Kramera. Śluz tworzący barierę ochronną na powierzchni dróg oddechowych składa się z wody (około 98%), jonów, globularnych białek i polimerycznych makrocząsteczek mucyny.1,7.