Z doświadczeń Botazziego wynika, że krew bezkręgowców morskich oraz ryb niektórych (A  —2,3) posiada ciśnienie osmotyczne takie same jak i woda morska, t. j. środowisko, w którem zwierzęta te stale przebywają. Hamburger dla określenia ciśnienia osmotycznego zawartości ciałek czerwonych, posługuje się metodą tzw. hemolity, dobierając w szeregu probówek z określoną ilością ciałek badanych, taki rozczyn soli, któryby nie wywoływał żadnego uszkodzenia ciałek i występowania z nieh barwika. Postępując w ten sposób przekonał się, że własności takie posiada rozczyn soli 0 92 0/n.

Jednym z pierwszych badaczów, który nie tylko zwrócił uwagę na lepkość krwi, ale i na doniosłość jej dla krążenia, jest Cybulski. który określając szybkość obiegu krwi za pomocą hemotachometru, przekonał się, że lepkość krwi i szybkość krążenia pozostają z sobą w związku. W pracowni też Cybulskiego zbudowany został pierwszym przyrząd do obliczania , lepkości krwi i przeprowadzone odnośne badań. Przyrząd ten składał się z dwóch równoległe leżących rurek szklanych z podziałkami. Za pomocą jednego i tego samego balonu gumowego wciągano krew do jednej rurki a wodę przekroploną do drugiej, osobne połączenie z manometru rtęciowym pozwalało płyn wciągać zawsze z  siłą; podziałki na rurkach pozwalały określić stosunek wciągniętej ilości wody do…

W celu otrzymania pewnej liczby płytek, Burker postępuje w ten sposób, że na kawałek parafiny wypuszeza z nakłuțego_palca kroplę krwi. Ciałka krwi czerwone i białe, jako cięższe, opadają na spód, w czubku zaś zawieszone są płytki, Można też zebrać większe ilości krwi w naczyniach pokrytych wazeliną; zebrane zaś osocze po opadnięciu krwinek na dno naczynia należy poddać dłuższemu wirowaniu, wówczas osad będzie się składał prawie wyłącznie z płytek. Przy obliczaniu płytek należy przede wszystkiem zapobiega szybkiemu ich rozpadaniu. Do tych celów nadaje się podług Hayema mieszanina 1 0/0 rozczynu wodnego kwasu osmowego z rozczynem soli zwyklej CI (Hayem), lub też 140/0 MgS04 z lekka zabarwiona fiołetem metylowym. Na palec puszcza…

Na preparacie takim dostrzegamy w polu mikroskopowym przede wszystkim ciałka czerwone zabarwione. Kilka zaledwie ciałek białych, których jądra zabarwione na niebiesko wyraźnie rzucają się w oczy. Już z pierwszego wejrzenia wnieść można, że liczba białych ciałek w kropli krwi jest znacznie mniejsza, niż czerwonych. Przy dokładnym rozpatrywaniu białych ciałek przekonać się łatwo, że poszczególne postacie ciałek białych się między sobą łączą. Najmniejsze z nich rozmiarami (7—9 IL.) swymi zbliżone do czerwonych ciałek są to limfocyty.; posiadają one okrągłe lub owalne jądro, wypełniające prawie komórkę i mały, zaledwie dostrzegalny rąbek protoplazmy; stanowią one 20 250/0 ogólnej liczby ciałek białych.

Przewodnictwo elektryczne. Krew jako ciecz przewodzi elektryczność prawie wyłącznie dzięki temu, że zawiera sole (elektrolity), Zgodnie ze spostrzeżeniem Arrheniusa, nieelektrolity, więc białka, mocznik, cukier, znajdujące się współcześnie z elektrolitami w cieczy, działają hamująco Iła przewodnictwo elektryczności. Bugarszky i Tangl określili, że I gr. białka w 100 cm, surowicy zmniejsza jej zdolność przewodzenia 0 Znając zaś ilość białka w surowicy, oraz wpływ jego na przewodzenie, pomijając przytem znikomy wpływ pozostałych nieelektrolitów surowicy, określali zdolność przewodzenia surowicy właściwą, zależną od ilości elektrolitów. Autorowie ci zauważyli, że surowica najrozmaitszych zwierząt zachowuje się odmiennie, poniekąd charakterystycznie i swoiście.