Z doświadczeń Botazziego wynika, że krew bezkręgowców morskich oraz ryb niektórych (A  —2,3) posiada ciśnienie osmotyczne takie same jak i woda morska, t. j. środowisko, w którem zwierzęta te stale przebywają. Hamburger dla określenia ciśnienia osmotycznego zawartości ciałek czerwonych, posługuje się metodą tzw. hemolity, dobierając w szeregu probówek z określoną ilością ciałek badanych, taki rozczyn soli, któryby nie wywoływał żadnego uszkodzenia ciałek i występowania z nieh barwika. Postępując w ten sposób przekonał się, że własności takie posiada rozczyn soli 0 92 0/n.

Jednym z pierwszych badaczów, który nie tylko zwrócił uwagę na lepkość krwi, ale i na doniosłość jej dla krążenia, jest Cybulski. który określając szybkość obiegu krwi za pomocą hemotachometru, przekonał się, że lepkość krwi i szybkość krążenia pozostają z sobą w związku. W pracowni też Cybulskiego zbudowany został pierwszym przyrząd do obliczania , lepkości krwi i przeprowadzone odnośne badań. Przyrząd ten składał się z dwóch równoległe leżących rurek szklanych z podziałkami. Za pomocą jednego i tego samego balonu gumowego wciągano krew do jednej rurki a wodę przekroploną do drugiej, osobne połączenie z manometru rtęciowym pozwalało płyn wciągać zawsze z  siłą; podziałki na rurkach pozwalały określić stosunek wciągniętej ilości wody do…

W celu otrzymania pewnej liczby płytek, Burker postępuje w ten sposób, że na kawałek parafiny wypuszeza z nakłuțego_palca kroplę krwi. Ciałka krwi czerwone i białe, jako cięższe, opadają na spód, w czubku zaś zawieszone są płytki, Można też zebrać większe ilości krwi w naczyniach pokrytych wazeliną; zebrane zaś osocze po opadnięciu krwinek na dno naczynia należy poddać dłuższemu wirowaniu, wówczas osad będzie się składał prawie wyłącznie z płytek. Przy obliczaniu płytek należy przede wszystkiem zapobiega szybkiemu ich rozpadaniu. Do tych celów nadaje się podług Hayema mieszanina 1 0/0 rozczynu wodnego kwasu osmowego z rozczynem soli zwyklej CI (Hayem), lub też 140/0 MgS04 z lekka zabarwiona fiołetem metylowym. Na palec puszcza…

Na preparacie takim dostrzegamy w polu mikroskopowym przede wszystkim ciałka czerwone zabarwione. Kilka zaledwie ciałek białych, których jądra zabarwione na niebiesko wyraźnie rzucają się w oczy. Już z pierwszego wejrzenia wnieść można, że liczba białych ciałek w kropli krwi jest znacznie mniejsza, niż czerwonych. Przy dokładnym rozpatrywaniu białych ciałek przekonać się łatwo, że poszczególne postacie ciałek białych się między sobą łączą. Najmniejsze z nich rozmiarami (7—9 IL.) swymi zbliżone do czerwonych ciałek są to limfocyty.; posiadają one okrągłe lub owalne jądro, wypełniające prawie komórkę i mały, zaledwie dostrzegalny rąbek protoplazmy; stanowią one 20 250/0 ogólnej liczby ciałek białych.