Randomizowana próba słodzonych cukrem napojów i młodzieńcza masa ciała AD 3

Badanie przeprowadzono między październikiem 2007 r. A grudniem 2011 r. Pierwsi dwaj autorzy i ostatni autor gwarantują dokładność i kompletność danych i analiz oraz wierność badania do protokołu. Uczestnicy
Zapisaliśmy 224 nastolatków (124 chłopców i 100 dziewczynek), którzy zgłosili, że spożywają co najmniej jedną porcję (słodzonego) napoju słodzonego cukrem lub 100% soku owocowego. Dodatkowymi kryteriami włączenia były zapisy do klasy 9 lub 10 oraz BMI równy lub wyższy od 85 percentyla dla płci i wieku.14 Podczas rozmów telefonicznych z rodzicami zbieraliśmy dane demograficzne, w tym płeć, datę urodzenia, rasę (biały, czarny, azjatycki , wielu lub innych), grupy etnicznej (latynoskiej lub nie-latynoskiej), poziomu wykształcenia rodziców i całkowitego rocznego dochodu gospodarstwa domowego.
Interwencja
Zastosowaliśmy interwencję wieloskładnikową zaprojektowaną w celu zmniejszenia spożycia napojów słodzonych cukrem w grupie eksperymentalnej. Nacisk kładziono na zastąpienie napojów słodzonych cukrem napojami niekonkurencyjnymi w domu jako strategii zmniejszania spożycia. 5-roczna interwencja polegała na dostarczaniu do domu napojów bezkalorycznych (np. Wody butelkowanej i napojów dietetycznych ) co 2 tygodnie, comiesięczne motywacyjne rozmowy telefoniczne z rodzicami (30 minut na telefon) oraz trzy wizyty kontrolne z uczestnikami (20 minut na wizytę). Pisemne komunikaty interwencyjne z instrukcjami do wypicia dostarczonych napojów i nie kupowaniem lub piciem napojów słodzonych cukrem były wysyłane do uczestników. Niesłodzoną wodę zalecano w stosunku do sztucznie słodzonych napojów. Dyskusje podczas rozmów telefonicznych i wizyt kontrolnych dotyczyły wyłącznie konsumpcji napojów, bez zwracania uwagi na inne zachowania żywieniowe lub aktywność fizyczną. Wysłaliśmy 50-procentowe karty podarunkowe supermarketów uczestnikom z grupy kontrolnej na 4 i 8 miesięcy jako strategię przechowywania, ale nie dostarczyliśmy instrukcji dotyczących zakupu kart.
Wyniki
Wszyscy pracownicy, którzy oceniali wyniki badań, nie byli świadomi zadań grupowych. Głównym wynikiem była zmiana BMI po 2 latach. Aby obliczyć BMI, wyszkolony personel zmierzył wagę i wysokość, odpowiednio za pomocą skalibrowanych wag i stadiometrów. Wykorzystaliśmy dane z analizy bioelektrycznej impedancji (BIA) i równania Sun i wsp.15, aby obliczyć tkankę tłuszczową jako procent całkowitej masy ciała. W trzech wywiadach telefonicznych przeprowadzonych podczas każdej oceny (wyjściowej, rocznej i 2-letniej) uczestnicy byli proszeni o przypomnienie im diety i aktywności fizycznej w ciągu ostatnich 24 godzin. Dane dotyczące spożycia zostały zebrane za pomocą oprogramowania Nutrition Data System for Research (NDSR), wersje od 2006 do 2011, opracowanego przez Centrum Koordynacji Żywienia, University of Minnesota, Minneapolis
[więcej w: gancyklowir, oesophagitis chronica, przychodnia szklarska poręba ]