Ciśnienie osmotyczne

Ponieważ mierzenie ciśnienia osmotycznego bezpośrednio za pomocą osmometrów używanych w fizyce napotyka trudności techniczne, przeto fizyologia najczęściej posługuje się metodą pośrednią, zresztą bardzo czulą, mianowicie określeniem punktu zamarzania. Wiadomo bowiem z fizyki, Że płyny o jednakowem ciśnieniu osmotycznem posiadają jednakowy pun t zamarzania. Płyny Więc izotoniczne marzną przy tej samej temperaturze, o ile zaś ciśnienie osmotyczne cieczy się wzmaga lub zmniejsza o tyle podwyższa się lub zniża punkt zamarzania cieczy. Głównym czynnikiem wpływającym na obniżenie temperatury zamarzania, a przeto na podwyższenie ciśnienia osmotycznego cieczy, są gole oraz elektrolity wogóle, białka odgrywają przytem bardzo małą rolę; według obliczeń Latkowskiego obniżenie punktu marznięcia surowicy do 60C w porównaniu z wodą przekroploną objaśnić się daje tylko w ten sposób, że zaledwie 1/12 tego obniżenia (0,05) przypisać należy obecności w niej wzeważna zaś część (11/12) tego obniżenia spowodowana obecnością elektrolitów. Do określenia punktu marznięcia krwi ogólnie używanym jest kryoskop Beckmanna. Przyrząd ten sklada się z szerokiej probówki ze szczelnie dopasowanym korkiem, przez który wetknięte jest mieszadełko fiszbinowe lub platynowe oraz nader czuły termometr z podziałkami wskazującemi części stopnia. Probówka ta otoczona jest drugą szerszą Obie probówki umieszczone są w szerokim słoju szklanym, zawierającym mieszaninę oziębiającą (lód) z dodatkiem soli, której temperatura nie pobyć niższą niż —5 lub —6 ⁰. Przy określaniu punktu marznięcia do probówki, zawierającej termometr, nalewamy krew lub surowicę w ilości 10—15 em³ tak, ażeby zbiornik rtęci termometru zanurzony był cały w płynie badanym, następnie probówkę tę wraz z otaczającą ją drugą szerszą probówką wstawiamy do naczynia oziębiającego i przez cały Czas mieszając mieszadełkiem spostrzegamy, że rtęć z początku szybko opada o kilka stopni poniżej O. a następnie podnosi się i w chwili zamarznięcia zatrzymuje się wreszcie na jednym poziomie przez czas dłuższy. Poziom ten w termometrze wskazywać będzie temperaturę marznięcia. (Ważnym jest przy tem ustanowienie punktu 0-ego w termometrze przez oznaczenie punktu marznięcia wody przekroplonej). Okazuje się z obliczeń, że krew ludzka posiada temperaturę zamarzania = —560 i cechę tę ustrój stara się możliwie zachować. W przypadkach chorobowych zmian krążeniu przy zaburzeniach oddychania A zmienia się znacznie. (Landau: Pamięt- lek. 1903). Surowica krwi końskiej marznie przy A —0,32 — —0,561 (Gruns). Surowica żaby —0•563, zająca —0,564, psa —0,376. [więcej w: ginjal urit , neurolog wrocław , gancyklowir ]