-
Sposród trzech metod, mianowicie zglebnikowania przelyku, badania radiologicznego i wziernikowania, wziernikowanie ma obecnie pierwszenstwo
Spośród trzech metod, mianowicie zgłębnikowania przełyku, badania radiologicznego i wziernikowania, wziernikowanie ma obecnie pierwszeństwo, gdyż pozwala bezpośrednio oglądać światło przełyku i jego ściany oraz wytwarzać sąd o jego przesuwalności, rozszerzalności, drożności i zboczeniach. Wziernikowanie pozwala nadto pobierać próbny wycinek do badania drobnowidowego w przypadkach, w których istnieje podejrzenie co do raka przełyku, i jest naczelną metodą w rozpoznawaniu i w lecznictwie przypadków ciał obcych w przełyku. Jak każda inna metoda, wziernikowanie przełyku wymaga dużego doświadczenia, przede wszystkim w tłumaczeniu obrazu ezofagoskop owego. Nieostrożnym wprowadzeniem wziernika można spowodować naruszenie ściany przełyku. Duże przedziurawienie przełyku objawia się obrazem klinicznym, znamiennym dla pęknięcia przełyku (str.
-
Wprowadzanie forsowne moze spowodowac przebicie przelyku ze wszystkimi jego nastepstwami
Wprowadzanie forsowne może spowodować przebicie przełyku ze wszystkimi jego następstwami. Nie wolno zgłębnikować przełyku: 1) w przypadkach tętniaka łuku tętnicy głównej, tętniak bowiem uciskając może ścieńczyć ścianę przełyku i przez to sprzyjać przebiciu przełyku zgłębnikiem; 2) w ciąży, by nie wywołać poronienia; 3) w daleko posuniętej miażdżycy tętnic oraz w przypadkach świeżego krwotoku żołądkowego, mózgowego, płucnego itd. ; 4) w przypadkach żylaków przełyku, które spotyka się np. w zanikowej marskości wątroby, w kile wątroby. Zgłębnikowanie umożliwia wykrycie zwężenia przełyku oraz oznaczenie jego stopnia i siedziby.