-
Jednoczesna chemioterapia i radioterapia zachowawcza narządów w zaawansowanym raku krtani cd
Dawka promieniowania dla guza pierwotnego i klinicznie dodatnich węzłów wynosiła 70 Gy, podawana w 35 frakcjach po 2 Gy w okresie siedmiu tygodni. Całą szyję, łącznie z obszarami nadobojczykowymi i tylną szyją, napromieniano co najmniej 50 Gy. Dawka dla klinicznie dodatnich węzłów została uzupełniona wiązkami, które pokrywały pierwotny nowotwór, elektrony lub styczne wiązki przednio-tylne. Pacjenci przydzieleni do chemioterapii indukcyjnej, a następnie do radioterapii, którzy przeszli operację ratunkową z powodu słabej odpowiedzi na chemioterapię, otrzymali uzupełniającą radioterapię (50 do 70 Gy), w zależności od statusu marginesów na patologicznym przeglądzie. Chirurgia Pacjenci, u których w początkowej fazie klinicznej szyi wystąpił pojedynczy węzeł chłonny o średnicy co najmniej 3 cm lub z wieloma…
-
Lp (a) Lipoproteina, choroba naczyniowa i śmiertelność u osób w podeszłym wieku czesc 4
Biali stanowili około 95 procent kohorty. Mężczyźni częściej niż kobiety są obecnymi lub byłymi palaczami i chorują na cukrzycę podczas studiów. Kobiety miały średnio wyższy poziom cholesterolu całkowitego, cholesterolu o niskiej gęstości lipoprotein i cholesterolu o dużej gęstości niż mężczyźni, i częściej mieli zawał mięśnia sercowego w wywiadzie rodzinnym. Ryc. 1.
-
Funkcja poznawcza w Randomizowanym badaniu Evolocumab ad 6
Wszystkie wyniki są przedstawione dla populacji podstawowej analizy (wszystkich pacjentów, którzy mieli bazową ocenę CANTAB przed lub w tym samym dniu, co pierwsza dawka badanego leku lub placebo). Pierwsza para słupków przedstawia średnie wyniki uzyskane na linii podstawowej; druga para prętów, środek wszystkich ocen uzyskanych przy ocenach po linii; oraz trzecią parę słupków, zmianę wyników w czasie (tj. różnicę między wynikiem w punkcie wyjściowym a średnim wynikiem wszystkich ocen po linii podstawowej). Ujemne liczby zmian oznaczają poprawę wydajności w porównaniu z wartością wyjściową. T bary oznaczają jedno standardowe odchylenie od średniej.
-
Randomizowana próba słodzonych cukrem napojów i młodzieńcza masa ciała AD 6
Całkowite spożycie energii i spożycie cukru zmniejszyły się w grupie eksperymentalnej w porównaniu z grupą kontrolną na rok (P <0,001 dla obu porównań), przy różnicach grupowych utrzymujących się po 2 latach (P = 0,02 dla całkowitego poboru energii i P = 0,005 dla cukru wlot). Wyniki Wyniki badania przedstawiono w Tabeli 3 oraz Dodatku Uzupełniającym (dostępne na stronie internetowej). Wstępny wynik wstępny, efekt interwencji netto na BMI po 2 latach (zmiana w grupie eksperymentalnej minus zmiana w grupie kontrolnej), nie był istotny (-0,30, P = 0,46). Jednak wpływ na BMI pod koniec interwencji 1-letniej był znaczny (-0,57, P = 0,045).
-
Rozpoznanie opiera sie glównie na wywiadach oraz na nagle powstajacych bólach polykowych i goraczce
Rozpoznanie opiera się głównie na wywiadach oraz na nagle powstających bólach połykowych i gorączce. Jeżeli zapalenie przełyku ropowicze nie jest rozległe i ropa toruje sobie drogę do światła przełyku, to rokowanie jest pomyślne, chociaż mniej pewne niż w postaci nieżytowej. Zapalenie ropowicze rozległe rokuje przeważnie niepomyślnie. W postaci włóknikowej rokowanie zależy przede wszystkim od choroby podstawowej. To samo dotyczy postaci złuszczającej.
-
ROZPOZNANIE I ROKOWANIE W CHOROBACH PRZELYKU
ROZPOZNANIE I ROKOWANIE W CHOROBACH PRZEŁYKU Rozpoznanie chorób przełyku opiera się na bardzo dokładnie zebranych wywiadach i na dokładnym badaniu przedmiotowym całego ustroju. W wywiadach zwraca się uwagę na przyczynę choroby oraz na cechy utrudnienia połykania. Mianowicie staramy się wyjaśnić CZT. Zasady postępowania zapobiegawczego w chorobach przełyku. Utrudnienie połykania jest objawem stałym, niezależnym od spożywania pokarmów, czy też pojawia się tylko po posiłku, a w takim razie po jakich pokarmach (stałych, papkowatych, czy też płynnych) i czy jest zmienne, tzn.
-
Wprowadzanie forsowne moze spowodowac przebicie przelyku ze wszystkimi jego nastepstwami
Wprowadzanie forsowne może spowodować przebicie przełyku ze wszystkimi jego następstwami. Nie wolno zgłębnikować przełyku: 1) w przypadkach tętniaka łuku tętnicy głównej, tętniak bowiem uciskając może ścieńczyć ścianę przełyku i przez to sprzyjać przebiciu przełyku zgłębnikiem; 2) w ciąży, by nie wywołać poronienia; 3) w daleko posuniętej miażdżycy tętnic oraz w przypadkach świeżego krwotoku żołądkowego, mózgowego, płucnego itd. ; 4) w przypadkach żylaków przełyku, które spotyka się np. w zanikowej marskości wątroby, w kile wątroby. Zgłębnikowanie umożliwia wykrycie zwężenia przełyku oraz oznaczenie jego stopnia i siedziby.
-
Utrudnienie polykania na tle nerwicy bywa czasami tak znaczne, uporczywe i stale, ze wiedzie do wyniszczenia chorego
Utrudnienie połykania na tle nerwicy bywa czasami tak znaczne, uporczywe i stałe, że wiedzie do wyniszczenia chorego. W tych przypadkach bez wziernikowania przełyku, nieraz tylko dłuższym spostrzeganiem można rozstrzygnąć, czy zwężenie przełyku jest organiczne, czy na odwrót – czynnościowe. Stale utrzymujące się utrudnienie połykania pokarmów stałych prze- mawia raczej za chorobą organiczną przełyku niż. za chorobą czynnościową. Jednak i w przebiegu chorób organicznych przełyku utrudnienie połykania może przemijająco znacznie się pogarszać, gdy wskutek np.
-
Krzepnięcie krwi
Przewodnictwo elektryczne. Krew jako ciecz przewodzi elektryczność prawie wyłącznie dzięki temu, że zawiera sole (elektrolity), Zgodnie ze spostrzeżeniem Arrheniusa, nieelektrolity, więc białka, mocznik, cukier, znajdujące się współcześnie z elektrolitami w cieczy, działają hamująco Iła przewodnictwo elektryczności. Bugarszky i Tangl określili, że I gr. białka w 100 cm, surowicy zmniejsza jej zdolność przewodzenia 0 Znając zaś ilość białka w surowicy, oraz wpływ jego na przewodzenie, pomijając przytem znikomy wpływ pozostałych nieelektrolitów surowicy, określali zdolność przewodzenia surowicy właściwą, zależną od ilości elektrolitów. Autorowie ci zauważyli, że surowica najrozmaitszych zwierząt zachowuje się odmiennie, poniekąd charakterystycznie i swoiście.
-
Marznięcie krwi
Do określenia punktu marznięcia krwi ogólnie używaąym jest kryoskpp Beckmanna. Przyrząd ten sklada się z szerokiej probówki ze szczelnie dopasowanym korkiem, przez który wetknięte jest mieszadełko fiszbinowe lub platynowe oraz nader czuły termometr z podziałkami wskazującemi części stopnia. Probówka ta otoczona jest drugą szerszą Obie probówki umieszczone są w szerokim słoju szklanym, zawierającym mieszaninę oziębiającą (lód) z dodatkiem soli, której temperatura nie pobyć niższą niż —5 lub —6 0. Przy określaniu punktu marznięcia do probówki, zawierającej termometr, nalewamy krew lub surowicę w ilości 10—15 em3 tak, ażeby zbiornik rtęci termometru zanurzony był cały w płynie badanym, następnie probówkę tę wraz z otaczającą ją drugą szerszą probówką wstawiamy do naczynia oziębiającego…