-
Jednoczesna chemioterapia i radioterapia zachowawcza narządów w zaawansowanym raku krtani cd
Dawka promieniowania dla guza pierwotnego i klinicznie dodatnich węzłów wynosiła 70 Gy, podawana w 35 frakcjach po 2 Gy w okresie siedmiu tygodni. Całą szyję, łącznie z obszarami nadobojczykowymi i tylną szyją, napromieniano co najmniej 50 Gy. Dawka dla klinicznie dodatnich węzłów została uzupełniona wiązkami, które pokrywały pierwotny nowotwór, elektrony lub styczne wiązki przednio-tylne. Pacjenci przydzieleni do chemioterapii indukcyjnej, a następnie do radioterapii, którzy przeszli operację ratunkową z powodu słabej odpowiedzi na chemioterapię, otrzymali uzupełniającą radioterapię (50 do 70 Gy), w zależności od statusu marginesów na patologicznym przeglądzie. Chirurgia Pacjenci, u których w początkowej fazie klinicznej szyi wystąpił pojedynczy węzeł chłonny o średnicy co najmniej 3 cm lub z wieloma…
-
Lp (a) Lipoproteina, choroba naczyniowa i śmiertelność u osób w podeszłym wieku czesc 4
Biali stanowili około 95 procent kohorty. Mężczyźni częściej niż kobiety są obecnymi lub byłymi palaczami i chorują na cukrzycę podczas studiów. Kobiety miały średnio wyższy poziom cholesterolu całkowitego, cholesterolu o niskiej gęstości lipoprotein i cholesterolu o dużej gęstości niż mężczyźni, i częściej mieli zawał mięśnia sercowego w wywiadzie rodzinnym. Ryc. 1.
-
Rozpoznanie opiera sie glównie na wywiadach oraz na nagle powstajacych bólach polykowych i goraczce
Rozpoznanie opiera się głównie na wywiadach oraz na nagle powstających bólach połykowych i gorączce. Jeżeli zapalenie przełyku ropowicze nie jest rozległe i ropa toruje sobie drogę do światła przełyku, to rokowanie jest pomyślne, chociaż mniej pewne niż w postaci nieżytowej. Zapalenie ropowicze rozległe rokuje przeważnie niepomyślnie. W postaci włóknikowej rokowanie zależy przede wszystkim od choroby podstawowej. To samo dotyczy postaci złuszczającej.
-
Wprowadzanie forsowne moze spowodowac przebicie przelyku ze wszystkimi jego nastepstwami
Wprowadzanie forsowne może spowodować przebicie przełyku ze wszystkimi jego następstwami. Nie wolno zgłębnikować przełyku: 1) w przypadkach tętniaka łuku tętnicy głównej, tętniak bowiem uciskając może ścieńczyć ścianę przełyku i przez to sprzyjać przebiciu przełyku zgłębnikiem; 2) w ciąży, by nie wywołać poronienia; 3) w daleko posuniętej miażdżycy tętnic oraz w przypadkach świeżego krwotoku żołądkowego, mózgowego, płucnego itd. ; 4) w przypadkach żylaków przełyku, które spotyka się np. w zanikowej marskości wątroby, w kile wątroby. Zgłębnikowanie umożliwia wykrycie zwężenia przełyku oraz oznaczenie jego stopnia i siedziby.
-
ROZPOZNANIE I ROKOWANIE W CHOROBACH PRZELYKU
ROZPOZNANIE I ROKOWANIE W CHOROBACH PRZEŁYKU Rozpoznanie chorób przełyku opiera się na bardzo dokładnie zebranych wywiadach i na dokładnym badaniu przedmiotowym całego ustroju. W wywiadach zwraca się uwagę na przyczynę choroby oraz na cechy utrudnienia połykania. Mianowicie staramy się wyjaśnić CZT. Zasady postępowania zapobiegawczego w chorobach przełyku. Utrudnienie połykania jest objawem stałym, niezależnym od spożywania pokarmów, czy też pojawia się tylko po posiłku, a w takim razie po jakich pokarmach (stałych, papkowatych, czy też płynnych) i czy jest zmienne, tzn.
-
Czym są soczewki kontaktowe?
Soczewki kontaktowe, często błędnie bywają nazywane szkłami kontaktowymi. Pomimo tego, że używanie tych dwóch nazw wymiennie jest błędne, to ludzie w dalszym ciągu, nagminnie popełniają takie przejęzyczenia. Soczewka ma dokładnie takie same funkcje, jak okulary. Otóż dokładniej rzecz ujmując, soczewka ma za zadanie poprawić komfort widzenia. Pamiętajmy jednak, że jest to zaledwie jedna z funkcji.
-
Ciałka białe
Ciałka białe, dostrzeżone po raz pierwszy przez Hewsona (17 70), są to komórki odrębne które, krążąc w ustroju_tworzą wraz z nim ciało zachowujące swą samodzielność i autonomię. Podobnie jak ameby posiadąją one jądre oraz jąderko i mogą się poruszać za pomocą niby nóżek. Podobieństwo ich do pierwotniaków jest tak wielkie, że Lieberktihn, opisując je jeszcze w roku 1834 zapatrywał się na ciałka białe, jako na odrębne ameby pasożytnicze. Ruch wypustek oraz ciągłą zmianę kształtu ciałek tych dostrzec można z łatwością, obserwując je przy temperaturze 35—400. We krwi krążącej są one przeważnie kuliste i toczą powoli wzdłuż Ścian naczynia krwionośnego, podczas gdy ciałka czerwone, ciężar gatunkowy, porwane silnym prądem osiowym, płyną…
-
Fizyczne własności krwi
Krew, której utraty człowiek broni niemal odruchowo, która już w czasach zamierzchłych zwracała uwagę ludzką i odgrywała specyalną rolę przy ofiarach składanych bóstwom przez człowieka pierwotnego lub przez jego kapłanów; dziś jeszcze przedstawia z punktu widzenia fizycznego i chemicznego wiele nierozwiązanych zagadnień. Krew jest cieczą bardzo złożoną i jako taka musi być badana najściślejszemi metodami, ogólnie obowiązującemi w chemii i fizyce. W miarę też zastosowania metod ścisłych, nauka o krwi wzbogaca się coraz nowszymi faktami i pozwala ująć coraz dokładniej subtelne zjawiska, zachodzące we krwi oraz jej złożoną rolę w ustroju. Zastosowanie metod tych napotyka często na znaczne trudności. Wystarcza bowiem nieznaczny nawet zastój podczas otrzymywania krwi, ażeby skład krwi…
-
Pyłki krwi
W celu otrzymania pewnej liczby płytek, Burker postępuje w ten sposób, że na kawałek parafiny wypuszeza z nakłuțego_palca kroplę krwi. Ciałka krwi czerwone i białe, jako cięższe, opadają na spód, w czubku zaś zawieszone są płytki, Można też zebrać większe ilości krwi w naczyniach pokrytych wazeliną; zebrane zaś osocze po opadnięciu krwinek na dno naczynia należy poddać dłuższemu wirowaniu, wówczas osad będzie się składał prawie wyłącznie z płytek. Przy obliczaniu płytek należy przede wszystkiem zapobiega szybkiemu ich rozpadaniu. Do tych celów nadaje się podług Hayema mieszanina 1 0/0 rozczynu wodnego kwasu osmowego z rozczynem soli zwyklej CI (Hayem), lub też 140/0 MgS04 z lekka zabarwiona fiołetem metylowym. Na palec puszcza…
-
Skład chemiczny ciałek białych
U osesków na ogólną przeciętną liczbę 13000 białych ciałek przypada (50,70/0) na limfocyty, u dzieci poniżej lat 10 liczba ciałek białych waha się pomiędzy 5 i 7 tysiącami, z czego 40—600/0 przypada na limfocyty. Skład chemiczny ciałek białych. Wobec tego, że dotychczas nie udało się otrzymać białych ciałek w stanie zupełnie czystym bez domieszek, określenie chemicznych własności białych ciałek napotyka na wielkie trudności. Mieseher i Heppe-Seyler badali w tym celu ciałka ropne, Lilienfeld zaś ciałka białe wyciśnięte z gruczołów chlonnych. W wodnym wyciągu ciałek tych otrzymał on globuliny w dwóch postaciach, z których jedna ulegała Ścinaniu się przy 74—730C, druga zaś przy 48 0/0.