Z wymienionych objawów życia nie wszystkie jednak pozwalają na odróżnienie istot żywych od świata martwego, Postać żywych istot, wprawdzie częstokroć bardzo zawiła, może jednak nieraz być zupełnie prosta; tak n. p. znamy pierwotniaki (Coccidia) zupełnie kulistego kształtu. Z drugiej zaś strony udało się w ostatnich czasach otrzymać z martwych istot n. p.

Na olbrzymim obszarze powierzchni ziemi, rozpostarło się państwo żywych istot. Od zmartwiałych mrozem okolic obu biegunów aż do gorących krain podrównikowych, wszędzie znajdzie się istoty, w których każdy człowiek dostrzeże pewne objawy podobne jak u siebie samego, — istoty, które się zwykle oznacza nazwą isto t żyjących. W wysoko położonych warstwach atmosfery znajdzie się tych istot niewiele, lecz zawsze będą, tam one lub ich zawiązki ; w największych głębiach morza znaleziono cały, niesłychanie różnorodny świat tych istot; stwierdzono ich obecność w glebie a nawet w wodach mineralnych. Jedynie tylko na zupełnie pustych, stale zamarzłych, śnieżnych polach przy biegunach, na spalonych i bezwodnych piaskach pustyń a wreszcie na gorących, młodych pokładach…

Komórki ciała zwierząt, w przeciwieństwie do komórek roślinnych, nie są otoczone błoną zewnętrzną z stałej substancyi, jednakowoż ich warstwa powierzchowna jest nieco inaczej zbudowana niż wnętrze ich ciała. U człowieka i zwierząt żyjących wśród powietrza tylko najbardziej zewnętrzna warstwa ciała, oraz powierzchnia aparatu oddechowego styka się z powietrzem ; zresztą wszystkie komórki ciała są w środowisku płynnem, wśród limfy lub krwi albo też wydzielin płynnych. Od zmieszania się z otaczającymi płynami broni komórki ich zewnętrzna. Warstwa. Ta jednak część ma jeszcze inne znaczenie. Zewnętrzna warstwa ciała komórek ma możn ość wybierania pewnych ciał, przepuszczania ich do wnętrza komórek lub też zatrzymywania wewnątrz ich ciała, a wreszcie niedopuszczania różnych substancyi do…

Jądro komórkowe widzi się zazwyczaj jako pęcherzyk, odróżniający się na żywych komórkach jako ciało łamiące światło nieco silniej niż plazma; na preparatach barwionych, zwłaszcza barwikami zasadowymi, występuje ono jako ciało, silnemu zabarwieniem wybitnie różniące się od plazmy, Dokładne badanie okazuje, Że j@ro zawiera w sobie substancyę, silniej się barwiącą, t zw. chromatynę; może ona występować albo postaci drobnych ziarnek, albo większych skupieniach, które jednak są zwykle połączone za innej substancyi, słabiej się barwiącej, t. zw. lini n y. (patrz schemat ryc.

Wobec tego jednak, że wskutek podziału pracy między poszczególne komórki wytworzyła się u tkankowców zawiła organizacya, możemy całość objawów życia, cechujących dany gatunek, widzieć tylko na całym organizmie, a nie na poszczególnych jego składnikach. Komórek, wziętych z tkanki, nie można więc uważać za równowartościowe z całym organizmem pierwotniaka, gdyż nie mają one zdolności do wykonywania wszystkich objawów życia, tak jak to czynią pierwotniaki ; tylko całość organizmu tkankowca, lub zawiązek mający dać całość tego organizmu, a więc: jajo zapłodnione, ma wartość równą fizyologieznej wartości organizmu pierwotniaków, Budowa komórki. Komórkę, (której właściwościami zajmuje się szczegółowo eytologia, będąca działem histologii), oznacza się zwykle jako bryłkę plazmy z jądrem. Stwierdza się zatem obecność…

Pojęcie normalności. Badając odmienność osobników wśród zwierząt z jednego gatunku, możemy łatwo zauważyć, Że Obok osobników bardzo wybitnie różniących się między sobą występują i takie, których cechy są dość zbliżone. Na bardzo wielkiej liczbie osobników można się przekonać, że najczęściej spotyka sie osobniki o cechach Średnio wybitnych, zaś najrzadziej występują bardzo wybitne różnice. Tak n. p.

Jedną z najbardziej istotnych cech tej substancji, w której rozgrywają się objawy życia, jest to, że nie występuje ona w wielkich masach, posiadających jednorodną budowę, lecz jest podzielona na osobniki czyli indywidua. Osobnikiem żywym nazywamy istotę zbudowaną z żywej substancji, zdolność do życia samodzielnego. Do tego określenia można jeszcze dodać, iż każdy osobnik posiada zawsze pewne cechy, sobie samemu właściwe, t. zw. cechy indy wizualne, które go odróżniają od innych osobników podobnych.

Oznaczenie ciężaru gatunkowego komórek napotyka na wielkie trudności, gdyż trudno te elementy odosobnić i uwolnić od ciał obcych często trafiających się w plazmie. Toteż dane różnych autorów są zmienne, jedni podają ciężar gatunkowy pierwotniaków jako 1,0140; inni, badający komórki zwierząt wielokomórkowych, żyjących w wodzie słodkiej, oznaczają go jako 1.0095. Z obu dat wynika, że ciężar gatunkowy komórek jest nieco większy od 1 tj, od ciężaru gatunkowego wody destylowanej, Ten ciężar może się jednak znacznie zwiększać przez nagromadzenie się ciał cięższych, (n, p, soli wapnia) lub zmniejszać przez obecność ciał lekkich (tłuszczu, gazów) wewnątrz komórki ; te same zaś uwagi odnoszące się też i do ciężaru gatunkowego całości organizmów zwierzęcych. Właściwości…