Stężenie mucyny w drogach oddechowych jako marker przewlekłego zapalenia oskrzeli cd

I słupki reprezentują górną sąsiednią wartość (75. percentyl plus 1,5 razy odległość międzykwartylowa) i niższą sąsiednią wartość (25 percentyla minus 1,5 razy odległość międzykwartylowa) i wartości odbiegające od punktów. Wykresy słupkowe danych w panelach od B do D są podane w Dodatku uzupełniającym, dostępnym wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie. Wszystkie wartości P skorygowano pod kątem wielokrotnych porównań za pomocą metody Tukey-Kramera. Śluz tworzący barierę ochronną na powierzchni dróg oddechowych składa się z wody (około 98%), jonów, globularnych białek i polimerycznych makrocząsteczek mucyny.1,7. MUC5AC, zapewnia biofizyczne właściwości wymagane do transportu śluzu w drogach oddechowych i generuje postrzeganie śluzu jako żelu . 8 W jednym modelu biofizycznym ( hipoteza dwóch żeli ) zakłada się, że stężenia mucyny oddechowej regulują wskaźniki śluzu transport w płucu (ryc. 1A) .9 W tym modelu przewiduje się, że wraz ze wzrostem stężenia mucyny dochodzi do przekroczenia progowego stężenia, po czym ustaje transport śluzu i tworzą się przylepne blaszki śluzowe na powierzchni dróg oddechowych.9. Ostatecznie, część nagromadzonego śluzu może zostać wypluć jako plwocinę. Nagromadzony śluz, którego nie można wyrzucić, służy jako niedrożność dla niedrożności przepływu powietrza, stanu zapalnego i przerywanego zakażenia.6,10,11 Model ten przewiduje zatem, że zwiększone stężenie mucyny będzie związane z wytwarzaniem plwociny i nasileniem choroby w przewlekłym zapaleniu oskrzeli.
Hipotezę, że całkowite stężenie mucyny jest biochemiczną cechą patogenezy przewlekłego zapalenia oskrzeli, badano w ekstensywnie fenotypowej grupie wyników subpopulacji i pośrednich wyników w badaniu POChP (SPIROMIKA). Zbadano związki między całkowitą koncentracją mucyny12 i produkcją plwociny, charakterystyką plwociny i nasileniem choroby, indeksowane za pomocą spirometrii i częstotliwości zaostrzenia. Zbadano również potencjalne szlaki etiologiczne dla wysokich stężeń mucyny, w tym palenia papierosów i astmy. Ponieważ wcześniejsze dane sugerują, że nadprodukcja MUC5B jest związana z COPD13 i że nadprodukcja MUC5AC jest związana z astmą, 14 bezwzględnych stężeń MUC5AC i MUC5B zostało zmierzonych w podgrupie SPIROMICS i zbadano związki każdej mucyny z przewlekłym zapaleniem oskrzeli i astmą15. Ostatecznie, użyteczność całkowitych stężeń mucyny w plwocinie jako obiektywnym biomarkerze do diagnozy chronicznego zapalenia oskrzeli została zbadana u uczestników SPIROMICS i uczestników niezależnej kohorty.
Metody
Projekt badania
SPIROMICS było obserwacyjnym badaniem POChP u 2981 uczestników, którzy zostali zwerbowani na cztery warstwy: kontrolerzy, którzy nigdy nie palili papierosów, obecni lub byli palacze papierosów bez przeszkód w przepływie powietrza, obecni lub byli palacze papierosów z lekką do lub byłymi palaczami papierosów z poważną przeszkodą w przepływie powietrza. Obecni lub byli palacze mieli historię palenia ponad 20 lat paczki. Przewlekłe zapalenie oskrzeli rozpoznano za pomocą kwestionariuszy, które podano uczestnikom: jeden kwestionariusz odzwierciedlał klasyczną definicję zaburzenia16 (kaszel obecny przez większość dni lub nocy, obecny jest przez 3 kolejne miesiące roku przez 2 kolejne lata, a wyniki w produkcji flegmy), podczas gdy św
[patrz też: argentussin, oesophagitis, przychodnia szklarska poręba ]